Huisje-boompje-kindje-liefje
Deze week word ik te pas en te onpas geconfronteerd met dikke buiken, doopsuiker, verliefde koppeltjes, verloofde koppeltjes en koppeltjes op huizenjacht. Mijn collega, waarmee ik een bureau voor twee deel, heeft natuurlijk een flink aandeel in deze confrontaties. Zij deint steeds verder uit, ik ben tegenwoordig degene die het raam open doet, flessen water aanhaalt, onder haar bureau kruipt om de stekker van haar laptop in het stopcontact te steken en verhalen aanhoort over gynecologen, babykleertjes, pijnlijke ruggen en schoppende voetjes. Bovendien loopt ze ook met bouwplannen rond: kortom, ze is al bijna "gearriveerd". (Van een degelijke man is ze al een paar maanden voorzien.) Deze week kwam daar nog een andere zwangere buik bij. Eén van mijn "verpleegsters" (mijn rug) is druk in de weer met ideetjes voor de suikerbonen. Ook zij deelde haar zwangere verhalen met mij, ik word nog heel onderlegd in baby-toestanden. Een andere vriendin is nog niet zover, maar heeft weer een flinke stap gezet in het settel-proces. Haar vriendje heeft haar "gevraagd". We kunnen ons binnenkort aan grote feestelijkheden verwachten. S. tenslotte, een vriendje, niet het hare, heeft eindelijk volmondig toegegeven dat hij "van 't straat" is. Ik koesterde al een tijdje vermoedens. Gegevens in weblog-wereld wezen die richting uit, maar toen ik hem polste, zweeg hij in alle talen. Duidelijk een ander type dan zijn vriendinnetje, die vanop haar roze wolk uitschreewt hoe graag ze er wel niet zit... Proficiat allemaal! Het ga jullie goed!
Update:
Daarnet de dikste buik tegen gekomen. Een oud-collega op de eerste dag van haar bevallingsverlof. Op 9 juli zou haar tweede kindje op de wereld moeten staan. Benieuwd of ik nog buiken tegen kom deze week...