Vrijdagmorgen
Leuven, 8 uur 's morgens. Het is stil in Leuven. Of toch niet. Pendelaars haasten zich naar hun werk. Snel stappen ze de weg van elke dag. Fietsers zijn er amper. Voor de modale Leuvense fietser is het nog iets te vroeg. Bussen denderen, zoals elke morgen, over de Bondgenotenlaan.
Toch hangt er een speciaal sfeertje in de stad. Vooral aan het station lijkt het niet op een doorsnee vrijdagmorgen. De scholieren, die er op normale dagen rondlummelen, zijn verdwenen. Of toch niet helemaal. Zij zijn er nog, maar hebben een ware metamorfose ondergaan. Vandaag dragen ze dégelijke kledij, die tegen een stootje kan. Ze torsen geen kleine Eastpak rugzak maar een grote zware trekkersrugzak?. Tentjes, matjes, slaapzakken en losse flessen water vervolledigen hun uitrusting. Sommigen onder hen slepen een heuse frigo-box mee, water zal je daarin waarschijnlijk niet terugvinden. Rond deze bonte bende hangt een uitgelaten sfeertje. Een sfeertje van verwachting, van grootse verwachtingen. De zomer kan beginnen. Werchter kan beginnen!