De koningin en de soldaat
De soldaat klopte aan bij de koningin
Hij zei : « Ik zet me niet langer voor uw strijd in»
« Dat gezicht ken ik ergens van», dacht de vorstin
En ze liet hem beleefd binnen
Hij zei : « Ik heb naar uw paleis staan kijken
En vroeg me af, wie is die vrouw die gaat over lijken
Maar morgen vertrek ik, ik heb genoeg van uw praktijken
Alleen moet u me nog zeggen waarom»
Ze leidde hem door de lange smalle gang
Naar het ruime vertrek met het rode behang
Ze hield haar kroon op, de hele tijd lang
En vroeg hem te gaan zitten
Hij zei : « Nu pas zie ik hoe jong u nog bent
Ik heb meer nederlagen dan overwinningen gekend
U schept er genoegen in, dat is alom bekend
Maar zeg me toch waarom »
De jonge koningin keek hem vanuit de hoogte aan
Ze zei : « Doe geen moeite, je zult het toch nooit verstaan»
Maar hij zag haar kinderlijke gezicht en hij zag zelfs een traan
En plots sloot ze zich als een waaier
Ze zei : « In mij zit een draad die heel langzaam opbrandt
Vaak bloed ik vanbinnen en word ik door pijn overmand
De soldaat raakte plots haar hoofd aan met zijn hand
En drukte haar tegen de grond
« Hoe onverzadigbaar bent u en hoe zwak tegelijk
U woont hier als een kluizenaar die iedereen ontwijkt
Maar ik wil niet langer vechten voor uw rijk »
En hij nam haar mee naar het raam
Daar zag zij een donkere hemel en een felgouden zon
En eigenlijk wilde ze nog veel meer dan ze zeggen kon
Maar ze kende ook haar angsten en ze draaide zich om
Nooit meer wilde zij hem nog zien
Hij zei : « Ik wil leven als een eerlijk man
Om te krijgen wat ik verdien en al te geven wat ik kan
En van een jonge vrouw te houden die ik niet vatten kan
Hoogheid, u bent niet te doorgronden»
Haar kroon lag op de grond, ze was bang dat ze zwichten zou
Ze stond daar en schaamde zich, met haar hart in het nauw
Ze leidde hem naar de deur en zei dat ze zich bij hem voegen zou
Maar ze liet hem alleen achter
En in de verte werd haar bevel gehoord
De soldaat werd gedood, nog steeds wachtend op haar woord
Maar zij koos voor de eenzaamheid van dat verstikkende oord
En de strijd, die bleef maar duren

Vertaling : Anita Pisters