Af!
Gisteren was een speciale dag. In de stad hing een bijzonder sfeertje. Ik kwam een paar hele trotse, opgeluchte mensen tegen. Ze torsten zware pakken. Dikke bundels papier, in een mooi blauw of groen kaftje. Zelfverzekerd keken ze de wereld in. "Kijk naar mij! Ik heb het volbracht!" Ik kon een goedkeurend knikje net niet onderdrukken. Ik wist nog zo goed hoe zwaar die pakken waren, hoe het verse papier en de nog warme lijm rook, hoe groot de opluchting was. Het was gisteren thesis-af-dag.