Geest
Ik was een beetje ongeduldig. Ik wilde veel tegelijk. Ik wilde me douchen, wilde mijn badpak te week zetten én ik verwachtte een sms-je. Ik legde mijn gsm dus niet te ver uit de buurt. Ik hoorde het berichtje komen. Mijn gsm voelde het ook komen. Hij trilde het water in. Hij zocht het gezelschap van mijn badpak. Mijn gsm stierf een gruwelijke verdrinkingsdood. Hij trilde nog wat tegen, ik voerde nog een reanimatie uit, maar het mocht niet meer baten. De komende dagen ga ik telefoon- en gsm-loos door het leven.
Update: Een beetje geduld van mijn kant en het hete weer hebben hun werk gedaan: mijn gsm is weer top-fit! Geen frustrerende toestanden meer, berichtjes die je ontvangt maar niet kan lezen, mensen die je niet kan verwittigen, het idee dat niemand jou kan bereiken (een vast toestel heb ik niet). Aaah, ben ik dan toch zo verslaafd?