Park
Het schemerde al. Het was stil in het park. Een enkeling liet zijn hond uit, een paar joggers haastten zich naar hun eindbestemming. Aan de oevers van de vijver stond een trotse reiger. Ik passeerde hem op twee meter. Hij gaf geen kik. Op een bankje in een uithoek van het park zaten drie mannen. Ze hadden hun fiets tegen een boom geplaatst. Er was niks speciaals aan de mannen. Ze hadden een lange werkdag in de fabriek achter de rug, ze zagen er een beetje afgepeigerd uit. Die ene was getekend door het leven. Dat zag je zo. Hij had een pokdalig gezicht en vermoeide trekken. Ze droegen allemaal een jeansbroek, een slobberige trui of een geblokt hemd. Alledrie hadden ze een agenda vast. De ene noteerde iets in kriebelig handschrift.
Ik dacht: "Die zijn een volgende "aanslag" aan het plannen."
Word ik nu paranoïde?