Marokko - laatste post
Nog één anekdote uit Marokko, daarna zijn we - ook hier - echt klaar voor het “normale leven”.
Op straat loop ik op m’n eentje voorbij een groepje Marokkanen. Mannen vanzelfsprekend. Ze roepen me iets na. Dat is ook erg vanzelfsprekend. Als Europese vrouw op je eentje ben je immers een makkelijke prooi. De opmerking viel trouwens nog erg mee. “Vous êtes belges?” vroeg hij. “Oui,” antwoordde ik.
Vijf meter verder besefte ik dat ik de vraag verkeerd begrepen had. Het was helemaal geen vraag geweest. Eigenlijk had hij “Vous êtes belles” gezegd.
Die man had me zeker een dom blondje gevonden. En ik kon hem geen ongelijk geven.
Nog één anekdote uit Marokko, daarna zijn we - ook hier - echt klaar voor het “normale leven”.
Op straat loop ik op m’n eentje voorbij een groepje Marokkanen. Mannen vanzelfsprekend. Ze roepen me iets na. Dat is ook erg vanzelfsprekend. Als Europese vrouw op je eentje ben je immers een makkelijke prooi. De opmerking viel trouwens nog erg mee. “Vous êtes belges?” vroeg hij. “Oui,” antwoordde ik.
Vijf meter verder besefte ik dat ik de vraag verkeerd begrepen had. Het was helemaal geen vraag geweest. Eigenlijk had hij “Vous êtes belles” gezegd.
Die man had me zeker een dom blondje gevonden. En ik kon hem geen ongelijk geven.