TwweeT en de kleine dingen

dinsdag, oktober 08, 2002

Nacht
Wanneer je dagen en nachten met wildvreemden doorbrengt, leer je elkaar wel heel intiem kennen. Vooral de nachten zijn erg leerzaam. A. slaapt slecht. Hij ligt uren wakker. Hij keert en draait, zucht soms maar ademt meestal heel oppervlakkig. De ademhaling van een wakker mens. B. en C. slapen onmiddellijk in, ze verroeren zich niet meer tot de wekker gaat.
De persoonlijke nachtgeluiden zijn het meest overweldigend. D. en E. snurken. D. moeten we niet elke nacht aanhoren, maar E. hakt grote wouden om. Wanneer je haar zacht wakker maakt, houdt het geluid slechts even op. Zaak is om voor E. in te slapen.
F. praat in zijn slaap. Hij wordt ook af en toe wakker. Wanneer je ’s nachts naar het raam gaat en aan zijn bed passeert, vraagt hij “Wat doe je hier?” en komt zelf ook eens aan het raam kijken. ’s Morgens weet hij hier niets meer van.
Het intrigerendst en lastigst zijn G. en H. Ze knarsetanden. G. maakt er smakkende geluidjes bij. H. laat het smakken achterwegen, maar het volume van haar knarsende tanden, maakt dat ruimschoots goed.
Na één nachtje weet je wel in wiens buurt je best gaat liggen…