Spiegeltje*
Spiegeltje aan de wand,
toon me mijn binnenste buitenkant,
mijn eigenste zelf, ach ben ik het echt?
Ik ben op reis, ik voer een gevecht.
Maar rotsen zijn zacht, water is diep in mij.

'k Leef vanuit mijn buik
tot in de toppen van mijn vingers.
Elke dag opnieuw
met heel mijn lijf met heel mijn ziel.

Water wil snel naar zee.
Mijn stroming voert de keien mee.
Vele gezichten kruisen mijn pad.
Gaandeweg wordt het duidelijk dat
vijfduizend keer ja
het volle leven is.

Jij woelt mijn bodem om,
ik word jouw zijrivier,
kronkelend over dit tweezame land,
Effeta, open langzaam je hand
en even draag ik wat jij niet dragen kan
even draag jij wat ik niet dragen kan.

tekst: Peter De Vriendt, Wouter Velle
muziek: Stefan Bracaval
* wegens al de hele week in mijn hoofd.