TwweeT en de kleine dingen

zaterdag, november 23, 2002

Fabriek
Het was helemaal stil. Hoog boven me raasden er auto's voorbij, maar op de straat naast me waren auto's een zeldzaamheid. Mijn lichtjes gaven wel aan dat ik er was, maar mij gaven ze niet veel licht. De straatverlichting deed het niet, in het donker fietste ik verder.
De fabriek vormde een baken van licht, een grote vuurtoren in de verte. Hij toonde me de weg. Witte rookpluimen dreven de donkere nacht in. Het witte en blauwe gebouw leek onmetelijk groot. Wanneer ik er voorbij fietste voelde ik de stilte van de nacht voorbijgaan aan de fabriek. Ik hoorde zuchten, ritmisch tokkelen. De nachtploeg was een paar uur aan de slag. Twee werelden naast elkaar. Eén waar het nooit nacht werd en één waar elke vierentwintig uur in twee delen was verdeeld.