TwweeT en de kleine dingen

woensdag, november 06, 2002

Liedje (3)*

Ik ben maar een arme stakker
Haast niemand kent m’n verhaal
Ik heb me laten leiden
door wat vage beloften, je weet hoe dat gaat
Kletspraat en leugens, op z’n best
Maar je hoort wat je wil horen
En je negeert al de rest

Ik was nog maar een jongen
Toen ik wegliep van huis
Alleen vreemden om me heen
In verlaten, stille spoorwegstations
Bang en schuw
Ik hield me schuil
In de armoeiige buurten
Waar de havelozen gaan
Plaatsen waar niemand anders kwam
Zogen me aan

Een werkmansloon, meer vroeg ik niet
Ik ging op zoek naar een baan
Maar niemand had me wat te bieden
Behalve dan de hoeren van 7th Avenue
ik geef het toe,
ik zocht daar troost
zo eenzaam was ik toen

ik bekeek m’n winterkleren
en wou dat ik weg kon gaan
terug naar huis
waar ik de winters van New York niet meer voelen zou
ik wou alleen maar
terug naar huis

op een open plek staat een bokser
vechten is z’n vak
nooit zal hij vergeten
waar hij klappen kreeg
en hoe hij het uitschreeuwde
van schaamte en van pijn
de bokser wil niks liever dan weggaan,
maar hij blijft

(vertaling : Dirk De Groef)
* liedje is niet liedje (3)