Walkman*
Er zat een jongen met een walkman op de trein. Het toestel zelf hield hij in zijn linkerhand. Op zijn schoot lag een grote map, gevuld met zelf beschreven bladen. Ik kon, van waar ik zat, niet lezen wat er stond. Van ver leek het erg wiskundig.
Met zijn rechterwijsvinger maakte hij vreemde bewegingen op zijn walkman. Hij prutste wel heel snel aan de knopjes. Het leek alsof hij streepjes, krulletjes en punten tekende. Terwijl hij tekende keek hij uit het raam. Daarna verhuisden zijn ogen weer naar de map. Zo ging het een hele tijd door. Hij bladerde door de map, tekende, keek naar buiten en bladerde opnieuw door de map.
Toen we bijna waren waar we moesten zijn, stopte hij de map weg en haalde een krant tevoorschijn. Een Japanse.
(*Sorry Joeri, elke gelijkenis berust op zuiver toeval)