TwweeT en de kleine dingen

zaterdag, december 28, 2002

Verrassing
Na uren en uren op mijn benen - of lijkt het alleen maar zo? - plof ik neer op de vrije stoel naast haar. Al het eten is bereid, geserveerd en met smaak verorberd. Althans, daar ga ik vanuit, gezien de geringe hoeveelheden die hun weg terug naar de keuken vinden. Ook de afwas is bijna gedaan. Eindelijk heb ik even tijd voor een babbel. Ik zet me naast mijn grootmoeder, ik ga haar de tekstjes geven die ik over haar verjaardagscadeau voor me schreef, hier zal ze ze immers niet komen lezen. Ik denk dat ik er haar wel een plezier mee zal doen. Mijn zus had ze mee en gaat ze voor me halen.
- "Ik heb iets bij voor jou."
- "Oh, ja, wat is het?" vraagt ze.
- "Dat zal je wel zien, maar ik kan het je nu nog niet geven, het komt onmiddellijk."
- "OK, dan wacht ik wel een beetje." Even wendt ze zich af van mij, is ze vast van plan een gesprek te beginnen met haar overbuurvrouw. Maar nog geen twee seconden later draait ze zich weer naar me toe. "Wanneer komt het dan?"
Wat een verlangen.