Zwembad
Ik zat aan de rand van het zwembad. Mijn voeten bungelden in het water, verder waagde ik me nog niet. Naast me kregen kleine meisjes en kleine jongens zwemles. Ze droegen allemaal fel gekleurde bandjes om hun bovenarmen.
Om beurt sprongen ze het diepe water in. De zwemleraar hield een lange stok drie meter voor hun neus. De eerste jongen kon amper wachten tot hij mocht springen. Hij sprong met zwier het water in en ploeterde zonder hulp van de stok naar de kant. Achter hem in de rij kibbelden de meisjes een beetje. Ook zij vonden er niets aan om zomaar in het diepe water te springen. Eén voor één sprongen ze en klauterden er aan de kant weer uit.
Toen was het de beurt aan het laatste meisje. Ze hield haar handen voor haar mond, ze trilde een beetje.Ze keek naar haar tenen, niet naar het water. Ik zag haar buik snel op en neer gaan. Ze durfde écht niet springen.
« Ha, hebben we daar iemand met startproblemen ? » vroeg de leraar. « Moet ik je komen helpen ? »
Hij liet zijn stok vallen en kwam op haar toegestapt.
« Raakt de moter niet in gang ? »
Hij deed alsof hij een grasmachine in gang trok, de draad vertrok aan haar schouder. Haar buikje ging nog sneller op en neer. Toen nam hij haar snel onder haar oksels en plofte het meisje in het water. Er was geen stok om haar te redden. Zo snel ze kon, krabbelde ze naar de kant. Ze ging opnieuw achteraan in de rij staan. Ze keek een beetje beteuterd maar toch ook wel trots. Dat had ze overleefd.
De eerste jongen mocht opnieuw springen. « Spring als een kangoeroe nu, spring zover je kan ! » De leraar wees met zijn stok vijf meter voor de jongen. Het jongetje zette zich af, en haalde warempel bijna de vijf meter.
Toen was het opnieuw de beurt aan het bange meisje. Ze trilde nog een beetje en drentelde wat rond. Het duurde veel langer dan bij de andere kinderen. « Moet ik nog eens komen helpen ? » vroeg de leraar. Het meisje schudde haar hoofd. Nog één keer aarzelde ze, maar ze sprong zelf het water in. Eén meter van de kant belandde ze met een plons in het grote zwembad.
Nu was het mijn beurt. Snel liet ik me zakken in het koude water en zwom weg van de kant. Geen wonder dat het meisje er moeite mee had in het water te springen, zo koud !