Personage (vervolg)
Dirk zwaaide naar zijn baas toen hij diens bureau voorbijliep. De baas schonk hem een knikje. Hij zette zijn weg verder naar de kantine. Daar lag zijn overall op hem te wachten en kon hij zijn boterhammen achterlaten. Mét overall en zonder wollen hemd ging hij naar zijn tafeltje. Vijf tv-toestellen wachtten op hem vandaag. Hij zette zich neer, schoof het eerste toestel dichterbij en las het papiertje dat er met een plakbandje opgeplakt was. “Beeld trilt, groen ontbreekt in kleurenpalet,” las hij. Een makkie. Snel vees hij het toestel open.
Nu was hij er. Eindelijk kon zijn dag beginnen. Vanaf dit ogenblik kon hij zijn gedachten de vrije loop laten gaan. Zijn bestaan splitste zich: de handen aan het werk, het hoofd aan het denken. Elke dag had hij één onderwerp waarover gedacht diende te worden. Hij had een lijstje opgesteld, het hing aan de zijkant van zijn linnenkast. “Te denken,” stond er. Daaronder volgde het alfabet met naast elke letter een woord. Behalve bij de Q, de X en de Y. Ook voor de W had hij deze keer niets gevonden. Bij vorige sessies had hij al over Waarheid en Wereld gedacht, maar nu wist hij niets te verzinnen met een W.
Vandaag was hij aan de V. Eindelijk had hij het aangedurfd “vrouwen” in te vullen. Of “vrouw”, dat wist hij nog niet zo goed. Hij had er erg tegenop gezien. Dirk dacht liever over dingen als namaak, portret, roer, streven of uur, de dingen die hij de laatste dagen had overdacht. Maar het moest, hij moest volledig zijn in zijn denken. Vandaag “vrouwen” dus.