Boek
Ik kocht een nieuw boekje zaterdag. Een mooi, leeg boekje. De kaft is van blauwe zijde, binnenin zijn er blaadjes met lijntjes. Een elastiekje in hetzelfde blauw houdt de voor- en achterflap samen. Ik ben gek op lege boekjes, boekjes die ik zelf mag vullen. Ik kan er niet aan weerstaan, telkens ik een mooi, eenvoudig - gewoon papier, geen handgeschept- exemplaar tegenkom, ben ik verkocht, en koop ik het.
En toch heb ik elke keer weer plankenkoorts wanneer ik zo'n nieuw boekje opensla. Als ik er iets in schrijf, moet het mooi zijn, en goed. Een balpen is uit den boze, alleen de inkt van mijn vulpen is goed genoeg voor zo'n boekje. Maar dan, zit ik met mijn pen in de aanslag voor de eerste bladzijde van mijn nieuwe boekje. Hoe weet ik dat ik iets moois ga schrijven? Voorlopig durf ik nog niet, blijft mijn boekje nog even leeg.