Gast
Na zoveel jaren alleen, is het toch wennen, een structurele logée. Voortaan kan de TV 's avonds niet meer te luid, gaat de deur dicht wanneer ik naar 't toilet ga, wordt er aangeschoven in de badkamer, zijn nachtelijke MSN-gesprekken uit den boze vermits de computer in de logeerkamer staat en moet ik ook echt om half zeven thuis zijn, als ik zei dat ik om half zeven thuis zou zijn. Maar het eten staat dan wel op tafel dan, ik moet alleen nog mijn stoel naar achter schuiven en mij placeren.