Reis
Vele mensen begrijpen het niet, maar ik kan me echt verheugen op een lange treinreis. Van zodra de trein het station binnenrijdt, zoek ik naar de beste plaats. Waar stappen er vele mensen af? Waar zijn er nog wat vrije plekjes? Desnoods doorloop ik drie of vier wagons, pas als ik een geschikte zitplaats gevonden heb, hou ik halt. Ik installeer me, doe m'n jas uit, neem m'n flesje cola-light en m'n boek uit m'n rugzak, vouw m'n benen onder me en lees. Ik lees langzaam, want ik heb alle tijd. Nog minstens twee uur zal dit plekje het mijne zijn.
Regelmatig dwalen mijn gedachten af en kijk ik om me heen. Ik zie hoe een schijnbaar zomerse dag verglijdt in een koude nacht, hoe de mensen om me heen steeds dieper wegzakken in hun zetels, hoe de weg steeds bekender wordt.