War
Vanmorgen keek ik vreemd op, toen ik bij de buren de vuilniszakken zag buitenstaan. Niet bij één buur, maar bij alle buren. De vuilniswagen komt toch pas morgen, dacht ik. Ik ging naar mijn prikbord de ophaalkalender bekijken, en ja, morgen komen ze het oud papier en de grijze zakken ophalen. Maar waarom hadden al mijn buren vandaag al hun zakken buiten gezet? Ik dacht, als iedereen een dag te vroeg is, dan kan het geen kwaad, ik zet ook mijn vuilniszak buiten. Misschien heb ik een nieuwe folder gemist ofzo. Terwijl ik mijn zak naar beneden sleepte bedacht ik dat ik eigenlijk toch wel een kudde-dier ben, doen wat de rest doet, zonder het waarom te snappen.
Maar enkele uren later, toen ik mij al lang geen zorgen meer maakte over het mysterie van de vuilniszakken, bedacht ik dat het vandaag vrijdag is, en niet morgen. Wat drie dagen vakantie al niet teweeg brengt.
Gevolg is wel dat ik nog een maand blijf zitten met mijn reuzendoos vol oud papier, die ophaling heb ik gemist.