Eend
Esther en eend zijn onafscheidelijk, zelfs nu Esther bijna 18 is. Ze slapen samen, gaan samen naar school en weten alles van elkaar. Eend en Esther zijn de beste vriendinnen. Wanneer Esther verdriet heeft, is er niemand die haar zo goed kan troosten als eend. Dan drukt Esther eend dicht tegen zich aan, zodat ze de zachte stof tegen haar gezicht voelt. Haar rechterduim stopt ze in haar mond. Zo komt Esther helemaal tot rust.
Maar ook de leuke dingen weet eend allemaal. Esther vertelt haar over de uitstapjes met haar vriendinnen, over haar successen bij de rope-skipping en de goede punten op school. Ook over de stille verliefdheid van Esther weet eend alles.
Er is één ding dat Esther niet vertelt aan haar eend. Eén groot stil verdriet. Wanneer ze eraan denkt, streelt ze eend zachtjes over haar rug. Haar ogen dromen weg en ze wordt helemaal stil.
Volgend jaar wil Esther verder zonder eend. Dan gaat ze op kot, en zal ze écht te groot zijn voor eend, vindt ze. Maar nu nog niet, nu zijn Esther en eend nog even onafscheidelijk.