Grezzelen
Er zat een spin in het hoekje van het plafond, zag ik. Het was een grote, bruine spin met lange voorpoten. “Moeke, er zit een spin.” Het was haar taak de spin goedschiks of kwaadschiks te verwijderen. Mijn vader was niet thuis, en ik had er geen zin in. “Wil jij die niet dood doen?” vroeg ze me. “Nee, dat doe ik bij mij thuis wel, hier niet, ik woon hier niet meer.” Dinsdagavond zat nog te vers in mijn geheugen. Ik lag nog maar net in mijn bed, het nachtlampje was nog aan, toen ik recht boven mijn hoofd een grote spin ontwaarde. Met enige tegenzin heb ik ze vakkundig verwijderd.
Mijn moeder zuchtte. Ze klom op een keukenstoel, keukenrol in de aanslag. Ik zag dat ze grezzelde. Het was ook een vieze spin. Maar ze overwon haar afkeer en plofte vastberaden haar hand in de hoek. “Ik hoor het kraken, dan zal het wel goed zijn, zeker.” De dood van een spin.