Madam
Er stapte een madam binnen bij de kapper. Een bourgeois-madam compleet met bontjas, felle make-up, gouden ketting en een zware geur.
“Is A. hier niet vandaag?” vroeg ze aan het meisje van tweeëntwintig dat mijn haar knipte.
“Nee, die is zwanger.”
“Ooh.”
“Mag ik mij daar installeren?”
Ze wees naar de kappersstoel het dichtst bij het raam.
“Ja, natuurlijk,” zei mijn kapster.
In stilte knipte ze verder. Madam had zich comfortabel geïnstalleerd.
Plots stond ze naast mijn meisje.
“Madam, hebben jullie de boekskes van deze week niet?”
Ze wees naar de Flairs en de Libelles die her en der verspreid op het tafeltje lagen.
“Nee, we zijn deze week niet naar de winkel geweest.”
“Ooh.”
Madam keerde terug naar haar stoel.
“Madam, brrrr, ik wil geen madam zijn,” zei mijn kapster tegen mij, niet te luid, zodat madam het niet zou horen.
Ik grinnikte. Ik herkende het, ik wil zelfs geen mevrouw zijn, laat staan een madam.
“Je bent ook geen madam, wees gerust, zij is de madam. Ze behandelt je alleen op gelijke voet.”
De kapster grinnikte.
Toen ik vertrok zag ik nog net dat madam een snoepje nam uit de kom op de toog.