Uitleggen
Hij kan praten. En daar bewonder ik hem om. Hij praat en praat, houdt pas op als er andere dingen écht belangrijker worden. Maar nooit wordt het saai, de hele tijd weet hij te boeien. Hij vertelt gestructureerd, alsof zijn hoofd vol schemaatjes zit waarop hij kan terugvallen. Hij begint bij A gaat dan naar B en in één rechte lijn naar C. Nooit vraagt hij: “Waar was ik gebleven?” want dat weet hij best.
Hij bezit bergen kennis, over de meest uiteenlopende onderwerpen, kennis die allemaal op steekkaarten staat, heel ordelijk. Een hoofd vol steekkaarten en schema’s. Liefst zou hij al die kennis ook in de hoofden van zijn luisteraars stoppen. Dat lukt hem. Maar zo goed als hij het weet te verwoorden, lukt het mij nooit. Ik heb geen schema’s in mijn hoofd, daarvoor heb ik pen en papier nodig.