Verleden
"En jij woont samen, of alleen, dat kan ook natuurlijk."
De jongen gluurde in mijn plastic tas van de Match: een venkel, een courgette, een paprika, kauwgom en een liter drinkyoghurt.
Het was jaren geleden dat ik hem zag, een oud jeugdvriendje. Maar plots, aan het station, stond hij daar. Een enthousiast "Dag Nele!" en een kus, alsof er niets veranderd is. In vijf minuten tijd vertelden we elkaar over ons huidige leven. Dat ik alleen woon, werk in L. en op zoek ben naar iets nieuws. Dat hij les geeft in een lagere school, nu vakantie heeft, samenwoont met zijn vriendinnetje én gaat trouwen. Gaat trouwen. Hij, de flierefluiter. Maar ik ben blij voor hem, hij zag er gelukkig uit.