Brussel-Noord, woensdagavond, 22u.30
Gisteren liep ik door het bijna lege Noordstation. Een vreemde gewaarwording. Het voelde alsof de gangen er behangen waren met weemoed. Ik wist niet wat ik eerst moest denken. Talloze herinneringen drumden zich naar voren. De zondagavonden, met mijn grote rugzak door de lege gang en daarna de diepte in, naar de tram. Of de stroom pendelaars op vrijdagmiddag, toen ik er afscheid nam van mijn vriendje. Of de radeloosheid, toen mijn portemonnee werd gestolen. Of het wachten op de bus naar Parijs. Of de betogingen. Te veel.