Stil
Het is stil in huis. Beneden zoemt de diepvries, ergens lekt een kraan. Bewegingloos ligt Jan in bed. Hij slaapt niet, hij spert zijn ogen wijdopen. Zijn zintuigen zijn tot het uiterste gespitst. Hij luistert naar wat hij niet hoort. De schelle stem van zijn zoontje, de volle lach van Eva. Hoe hard hij ook zijn best doet, hij hoort het niet. Hij spert zijn ogen nog verder open. Dat houdt vast de tranen tegen, denkt hij.