TwweeT en de kleine dingen

donderdag, augustus 07, 2003

Tuin
Ik keek verwonderd naar mijn oma. Ik ontdekte iets nieuws, iets wat ik niet van haar verwacht had. In de tuin stond een nieuw attribuut, eentje dat niet echt paste bij mijn grootmoeder. Een tuinkabouter.
Oma volgde mijn blik. Ze bukte zich en nam de kabouter voorzichtig op. Het was een lieve kabouter, hij lachte verlegen. Hij moest al flink oud zijn: zijn gezicht telde duizend rimpels en verschillende mossoorten hadden van zijn buik en puntmuts hun thuis gemaakt. Het leek alsof hij al jaren in de tuin van mijn grootouders woonde.
“Onze kabouter, was het die waar je zo naar keek?”
“Ja, ik wist niet dat jij een tuinkabouter had.”
“Die woont hier ook nog niet zo lang. Toen de buurman vorige maand verhuisde, heeft hij de kabouter naar hier gebracht. En ik vind deze wel mooi, dus mag hij hier blijven, in de rotstuin, in de buurt van zijn vorige huisje.”
Ik vond het wel goed zo.