Gaatje
Toen ik mijn nieuwe truitje voor het eerst aantrok, zag ik het pas. Er zat een gat in de naad van mijn linkermouw. Dat gaatje verklaarde meteen ook waarom ik zo’n mooi truitje nog kon vinden in de uitverkoop, dacht ik. Ik zuchtte. Ik zag mezelf al in de weer met naald en draad. En daar heb ik een hekel aan. Maar om een nieuw truitje niet te dragen omdat er een gaatje in de mouw zit, vond ik ook zonde.
Ik bestudeerde het gaatje beter. Het was niet zomaar een gat, de randen waren gestikt. Ik keek naar mijn rechtermouw. Hetzelfde gaatje, aan de naad. Toen wist ik het: duimgaatjes. Nu komen ze me van pas, die gaatjes, ik heb geen handschoenen nodig en toch blijven mijn handen heerlijk warm. Alle truien zouden duimgaatjes moeten hebben.