Laatst
Van de witte muur voor me haalde ik alle post-itjes, prenten en foto’s al weg. De kast naast me is helemaal leeg. Op mijn bureau liggen nog een paar verdwaalde stapels papieren, in mijn lade blijven alleen kruimels achter.
De kalender en enkele boeken neem ik mee naar huis. De ventilator heb ik hier niet meer nodig, die gaat ook mee.
Vanmorgen aten de collega’s taart en wensten me het beste. “Jaha, komt in orde, dankjewel” zei ik.
Al heb ik het altijd geweten dat vandaag de laatste dag zou zijn, het blijft een vreemd gevoel.