Stem
Soms denk ik, schrijf het toch gewoon! “Nee,” spreekt het stemmetje in mijn hoofd me streng toe. “Hou die druk toch weg, je hebt genoeg andere druk nu.” En ja, die andere druk is best groot, het stemmetje heeft gelijk.
Maar als ik een meisje doodserieus hoor zeggen dat het water vol haaien zit en dat meisje daarna toch lachend in het water springt, dan flitst mijn blog door mijn hoofd. Of die keer, toen er opeens een bloedmooie zin in mijn hoofd rondhing, toen dacht ik, daar zou ik iets moois mee kunnen maken. Maar toen was er weer dat stemmetje. En die andere druk. Nu is de zin weg.
Ja, ik mis het wel af en toe. Maar nee, het kan nu niet.
Misschien in november ofzo. Wanneer die andere druk verleden tijd is.

En nu heb ik het toch gedaan.