TwweeT en de kleine dingen

maandag, november 24, 2003

Reis
“Deze trein rijdt uitzonderlijk niet langs Dordrecht, Rotterdam, Den Haag en Schiphol naar Amsterdam. Alleen in Utrecht zal deze trein halt houden. Reizigers met bestemming, Dordrecht, Rotterdam en Den Haag dienen hier over te stappen. Reizigers met bestemming Schiphol kunnen eventueel ook in Amsterdam overstappen. Zij dienen rekening te houden met een mogelijke vertraging van een half uur.”
De omroeper herhaalde het hele verhaal in het Engels, en nogmaals in het Nederlands. Ik bleef zitten waar ik zat, las mijn boek en nipte van mijn blikje.
De trein stond lang stil. Ik hoorde enkele mensen achter me ongerust worden. Hij zou toch wel verder rijden?
Een vrouw sprak een man aan. Eerst in het Nederlands, daarna in het Frans. Of ze er toch hier uit moest als ze naar Schiphol wilde. De man had geen idee, zei hij in rad Frans. Hij vertelde dat hij naar Rotterdam ging. “En deze trein rijdt toch langs Rotterdam,” constateerde hij.
De vrouw twijfelde. Had ze nu net niet gehoord dat je er hier uit moest, als je naar Rotterdam reisde? Ik schoot haar maar vooral hem te hulp. Hij moest opstaan en de trein verlaten, en wel zo snel mogelijk. De man was amper aangekomen in het halletje toen de deuren zich sloten. Hij zuchtte diep. Hij zou via Utrecht moeten reizen en zou uren langer onderweg zijn nu. Er viel niets meer aan te doen.
Wanneer de treinbegeleiders een half uurtje later langskwamen, stak de man een heuse tirade af. Dat het schandalig was dat de trein niet langs Rotterdam reed. Dat ze hem in Brussel verzekerd hadden dat hij met deze trein naar Rotterdam kon. Dat het absoluut niet kon dat ze de informatie alleen in het Nederlands en het Engels omriepen. Dat het toch maar normaal zou zijn om dezelfde informatie ook in het Frans te geven.
De treinbegeleider bleef rustig. Hij raadde de man aan om in Utrecht over te stappen.
“Op perron 14,” zei hij.
De man zweeg en las tijdens de rest van de reis in zijn boek.