TwweeT en de kleine dingen

woensdag, januari 21, 2004

Handdoek
Het ene pubermeisje dook in het kleedhokje links van me, het andere pubermeisje in het hokje rechts van me. Puberwoorden zochten hun weg van het ene hokje naar het andere, boven mijn hoofd.
“Kim, je wacht toch op me hé?”
“Ja, natuurlijk, en jij ook op mij hé?”
“Hoe ver zit je?”
“Nog niet ver, ik ben me aan het afdrogen.”
“Aah, ik ook.”
Op het moment dat die woorden boven mijn hoofd dreven, droogde ik mijn benen af.
“Shit hé, mijn handdoek droogt niet goed af.”
“De mijne wel.”
“Dat komt omdat het een nieuwe is. Wil je hem eens zien?”
“Jaaa,” klonk het enthousiast. “Als je op het bankje gaat staan, dan kan ik hem zien.”
Snel sloeg ik mijn handdoek om me heen. Ik wilde de handdoek van Kim ook wel zien, maar aan hun blikken op mijn lijf had ik niet zo’n behoefte.
“Nee, dat ga ik niet doen, er zit een mevrouw tussen ons hé.”
Ik verroerde geen vin, wist dat de kust nog niet helemaal veilig was.
“Maar ik wil hem zien.”
“Doe de deur dan open, dan kan je hem ook zien."
Ik hoorde twee deuren open gaan.
“Ja, hij is mooi!”
Ik zag geen handdoek, zij zagen geen bloot mevrouwenlijf.