TwweeT en de kleine dingen

donderdag, mei 13, 2004

Brug
De bel klonk in de verte, de slagbomen bewogen langzaam naar beneden. Auto’s stopten, fietsers zuchtten. Langzaam ging de brug open, langzaam voer het schip dichterbij. Duiven fladderden op, water klotste langs de oever.
Er klonk gerinkel. Een dagdroom vervloog. Ik keek op. Op de brug gleed langzaam iets naar beneden. Metaal. Centimeter na centimeter klom de brug de hoogte in. Het voorwerp viel met dezelfde snelheid naar beneden.
Een vrouw stond vlakbij de slagbomen en keek gefascineerd naar het voorwerp. Ze strekte haar arm uit, maar kon er niet bij. Het voorwerp rolde steeds sneller naar beneden. Ongrijpbaar. Sleutels, zag ik. De vrouw deed een stap achteruit, gelaten. De sleutels belandden met een plons in het water. Voorgoed.