Woorden
Er waren woorden waar ik mij niets bij kon voorstellen. Ik kwam ze tegen in de jeugdboeken die ik las als kind. Formica bijvoorbeeld, of gympen, of donuts. Ik had geen idee. En opzoeken in een woordenboek dat deed ik niet. Lezen moest voooruit gaan, snelsnel. En zo duurde het jaren voor ik wist hoe een formica tafel er uit zag. En dat een donut iets om te eten was, dat had ik wel begrepen. Maar wat? In het verhaal dat ik las, was een meisje alleen op pad met haar kleinere broers en zussen. Ze moest heel zuinig zijn met haar geld en kocht daarom een pak donuts. Maar bij ons in de supermarkt lagen geen pakken donuts, toen nog niet. Nu zou ik me afgevraagd hebben welke donuts ze at. Roze, gele, chocolade of hagelslag?