Graan en brood
Ramen open, blauwe hemel, wind op ons gezicht. De auto baant zich een weg tussen aardappelen rechts en brood links. Tussen het goud af en toe een rode klaproos en een blauwe korenbloem. In onze hoofden waaien de gedachten van pijn en verdriet weg naar de blauwe hemel.
Eén keer per week maken we samen hetzelfde ritje. Gisteren was er geen wapperend graan meer. Grote maaimachines verpulverden het goud tussen hun tanden. Alleen het kaf bleef over. Graan wordt brood. Ik glimlachte. Misschien worden pijn en verdriet ooit geluk. Ooit, wanneer de aardappelen rechts frieten worden.