Kind
'(...) Uw kinderen zijn uw kinderen niet. Zij zijn de zonen en dochters van 's levens hunkering naar zichzelf. Zij komen door u, maar zijn niet van u. En hoewel zij bij u zijn, behoren ze u niet toe. Gij moogt hun geven van uw liefde, maar niet van uw gedachten. Want zij hebben hun eigen gedachten. Gij moogt hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen. Want hun zielen toeven in het huis van morgen, dat gij niet bezoeken kunt, zelfs niet in uw dromen. Gij moogt proberen hun gelijk te worden, maar tracht hen niet aan u gelijk te maken. Want het leven gaat niet terug, noch blijft het dralen bij gisteren. Gij zijt de bogen, waarmee uw kinderen als levende pijlen worden weggeschoten. (...)'
Kahlil Gibran