Binnen
Blijf binnen! Wees verstandig! Ga niet naar buiten! Maak een kop thee, kruip onder een dekentje en lees een boek. Kijk desnoods naar de olympische spelen, maar ga niet naar buiten. In geen geval!
Het is gevaarlijk buiten. Het stormt en onweert, het regent en hagelt. Zet geen stap buiten de deur!
Denk niet: mij kan niets gebeuren, want dat dacht ik ook. Denk ook niet: ik moet ergens heen, want je moet nergens heen. Dat is allemaal relatief in vergelijking met het gevaar dat buiten loert.
Ik weet het, maar ik weet het te laat. Overmoedig stapte ik op mijn fiets, zwalpte door de striemende regen naar mijn bestemming aan de andere kant van de stad. Toen ik het bruggetje afreed, merkte ik dat de auto naast me wilde stoppen voor de auto rechts van me. Dus wilde ik ook stoppen. Maar mijn voorwiel of achterwiel - dat weet ik niet precies, het ging snel - was niet van plan te stoppen. Helemaal niet zelfs. Ik remde en voelde mijn wiel onder me weg schuiven, steeds verder. Eén mogelijkheid bleef er open voor mij: de duikvlucht. Dat deed ik dan ook. Sierlijk - of niet, dat weet ik niet precies - belandde ik languit op de natte kasseien. Armen gestrekt voor me uit, buik plat op de grond, fiets twee meter achter me, ook plat op de grond. Snel krabbelde ik overeind en nam de schade op: erg pijnlijke knie, geschaafde handen en een fiets met ketting waar die niet hoorde. Nogmaals: blijf binnen, nip van je thee en lach om de regen.