Start
Elke morgen staan ze met hun hielen op het fietspad en met hun tenen in het gras. Twee mannen, honderd meter van elkaar. In het gras kwispelt een onooglijk mormel. Bij elke man één. Ze wiebelen wat, van voor naar achter, van het fietspad in het gras, van het gras naar het fietspas.
Fietsers zoeven achter hen voorbij, op weg naar werk, op weg naar school. Als de mannen uitgewiebeld en de mormels uitgesnuffeld zijn, nemen de mannen de mormels onder de arm en verdwijnen. Klaar voor de dag.