Stem
Als je wil weten wat er in haar omgaat, moet je luisteren. Niet naar de woorden die ze spreekt, die mag je vergeten. Haar woorden zijn ballast, ze vertellen niets.
Je moet luisteren naar haar stem. Soms klinkt ze luid en krachtig, heel soms. Soms lukt het haar niet om luid te spreken. Je hoort dat ze wel wil, maar haar stem klinkt broos en krachteloos. Soms zijn haar woorden vrolijk, maar snikt haar stem. Af en toe krijgt ze amper woorden over haar lippen, lijkt het alsof haar keel wordt toegeknepen. Dan is het verdriet te groot.