Werelden
We leven in twee aparte werelden. We kennen elkaars namen niet. Maar we zijn geen vreemden voor elkaar. Een half uurtje, van Rotterdam tot Roosendaal, vinden we elkaar. Zondagavond, om de twee weken. Dan haken onze levens zich in elkaar, als een spoor en de wielen van een trein. Snel, intens maar vluchtig.
We vertellen elkaar wat we elders amper over onze lippen krijgen. We vinden steun bij elkaar. We beantwoorden elkaars vragen. Vragen die we elders amper durven te stellen.
Wanneer de trein stopt in Roosendaal, wensen we elkaar een goede week en vervolgen onze reis. Ieder terug naar zijn wereld.