TwweeT en de kleine dingen

dinsdag, januari 18, 2005

Stokje
Ergens, tijdens mijn schaarse internetmomenten in Portugal, kwam ik een stokje tegen van Kruimel, een muziekstokje. Muziek en ik, wij hebben niet veel met elkaar. Ja, ik koop af en toe CD’s, en ik beluister ze ook wel eens, maar ik kan niet zeggen dat muziek belangrijk is in mijn leven. Als ik een week geen muziek beluister – en dat gebeurt wel eens, vorige week bijvoorbeeld – dan mis ik het niet. Maar toch heb ik ook zo mijn favorieten.

1. Wat is de totale grootte aan muziekbestanden op je computer?
Niet groot, zelfs onbestaande. Ik ben geen download-type, ik heb zelfs geen boxen aan mijn pc hangen.

2. Wat is je laatst gekochte cd?
‘Vanbinnen’ van Clouseau, een kerstgeschenkje voor mijn zus. Voor mezelf de nieuwe van R.E.M. Binnenkort ga ik trouwens naar het concert.

3. Wat is letterlijk het laatst geluisterde nr voor je dit bericht las?
Ik weet het niet meer. Op het werk is het stil, geen cd, geen radio. Op de trein was er geroezemoes, maar geen muziek. Dus het moet vanmorgen op de radio geweest zijn, kwart voor acht, Radio 1, Voor de dag.

4. Geef 4 nrs door die je heel vaak beluistert of die veel voor je betekenen.
Moelijk, moeilijk.

Under the Pink van Tori Amos. Deze cd moet ik zowat grijs gedraaid hebben. Daarna kocht ik nog bijna alle andere cd’s van Tori, maar geen enkele draaide ik zo vaak als Under the Pink.

Bridge over troubled Water, van Simon & Garfunkel. Nostalgie. Draai het nooit meer, maar leerde het kennen bij de Waalse familie waar ik mijn Frans ging bijspijkeren. De vader nam hun cd voor mij over op een cassette en als nostalgische puber wiegde ik mezelf ermee in slaap.

A Long December, Counting Crows. Mijn kennismaking met de groep, sindsdien bleef ik hen volgen. Tijdens die bewuste december raakte het uit met mijn toenmalig vriendje, A Long December hoorde bij het verdriet.

Like a Prayer, Madonna. Ik ben geen Madonna-fan, nooit geweest, maar dit liedje bezorgt me telkens kippenvel. Ik stond in een bomvolle kerk, er werd wat geschuifeld en geroezemoesd. En dan klonk dit liedje, luid, door de kerk. Twee kisten werden binnengedragen. Like a Prayer is voor mij de begrafenis van twee jonge mensen.

Ben Folds Five. Leuke muziek, met heel veel herinneringen, maar die ga ik hier niet prijs geven…

Dat waren er vijf…

5. Aan welke 3 personen geef jij het stokje door en waarom?
Aan niemand, ik denk dat iedereen het stokje ondertussen wel gehad heeft. Maar kreeg je het nog niet en wil je het nog, dan kan je het hier krijgen.