Quiz
Achter ons zat een doorwinterde quizploeg. Zo eentje waar uren na elkaar werd gezwegen en de hele tijd druk gepend. Eentje die fanatiek alle juiste antwoorden noteerde, in discussie ging wanneer ze een keer fout antwoordde en waarvan de leden constant zenuwachtig op en neer wiebelden. Wij zuchtten, kreunden, overlegden en vochten nooit beslissingen aan.
Tot aan de pauze was de ploeg terug te vinden in de hoogste regionen van de rangschikking. Tijdens de pauze trokken alle leden naar de prijzentafel. Ze lastten geen sanitaire pauze in, maar bestudeerden de uitgestalde prijzen grondig. Er waren reizen, en waardebonnen en nog veel meer fraais te winnen. Wij bleven op onze stoel zitten, gingen hooguit eenmaal naar het toilet. De prijzen bekijken, zou alleen maar resulteren in teleurstellingen. Wanneer wij mochten gaan, zou er waarschijnlijk nog maar weinig te kiezen vallen.
Net voor het uiteindelijke verdict viel, en wij alle hoop al hadden laten varen, waren onze buren weer te vinden aan de prijzentafel. Ze namen kaders en zoutvaatjes op, draaiden ze rond en bestudeerden ze grondig.
Vierde werden ze. Ik zag ze een voor een vertrekken naar de prijzentafel. De Waardebonnen en de reizen waren er nog. Maar de ene man kwam terug met een verlengsnoer, de andere met keukenhanddoeken.