Schuchter
Het was nog koud vanmorgen. Het gras, de bomen, alles was wit. Maar het voelde niet koud. Voor het eerst hoefde ik mijn fietslicht niet meer op te zetten. De hemel kleurde al lichtblauw en een beetje roze. Met een voorzichtig lentegevoel fietste ik naar het station. Op het water zag ik niet alleen de obligate eenden, maar ook een reiger, een waterhoentje en een fuut. Ik rook ook lente. Een warme, volle geur kringelde af en toe langs mijn neus. Vasthouden, dacht ik, want licht, lucht en lente zijn meer dan welkom.