Wijn
We hadden het over voornamen. En vonden dat Nederlanders vaak lelijke namen geven aan hun kinderen. Samantha enzo. En dan zeggen ze Sementha. We vonden het maar niets. Onze kinderen zouden we zo niet noemen, net alsof je met een bouwmateriaal aan tafel zit. Daarna hadden we het over de namen die Vlamingen aan hun kinderen geven. We moesten toegeven dat er ook hier steeds meer kinderen met een Engelse naam worden geboren. Maar er zijn nog uitzonderingen, veel uitzonderingen. Ik wist er ogenblikkelijk een te noemen.
- Het kleinkind van F. heet Mila, dat is een Slavische naam.
- Is dat een meisje of een jongen?
- Een meisje, anders zou het Milan zijn, van Milan Kundera.
- Ja, dat weet ik wel. Ik heb de film gezien.
Ik rol met mijn ogen en hoop dat de lege fles wijn aan de basis ligt van deze uitspraak.
- Het is een schrijver hoor.
- Dat wéét ik. Maar ik heb de film gezien.
Ik zucht. Ooit volgden we samen lessen literatuurgeschiedenis. Bij een professor die dol was op Milan Kundera...