Supermarkt
Er liepen drie jongens in de supermarkt. Die kom je daar niet vaak tegen, jongens van een jaar of zestien. Die schuiven thuis hun benen thuis onder de tafel en nemen een pak chips uit de kast als ze daar zin in hebben.
De jongens hadden geen karretje, ze struinden zomaar wat rond. Ik zag ze staan bij de koekjes.
“Die wil ik niet hoor, ik ben aan’t ‘regimmen’.”
Een andere jongen legde het pak weer weg.
Een tijdje later schoven ze aan bij de kassa. Ik kon niet zien wat ze uiteindelijk hadden gekocht, maar het kon niet veel zijn.
“Mevrouw, waar liggen de condooms?” vroeg een van de jongens bedeesd.
Ik zag de vrouw achter de kassa diep nadenken. Ze wist het niet.
“Evi, weet jij waar de condooms liggen?” riep ze naar een andere kassierster.
“Dat weet ik niet, hoor.”
“Dat kan toch niet, dat jullie het allerbelangrijkste in jullie winkel niet weten liggen.”
De stoerste jongen.
De kassiersters haalden hun schouders op.
“Dan moeten jullie beter zoeken hé.”
Met mijn boodschappen en een glimlach op mijn lippen wandelde ik de winkel uit.