Weekendimpressie
We hobbelden over verlate wegeltjes. Af en toe zakte een wiel van de kar even weg in een diepe put. Maar het paard trok ons steeds verder. Het regende witte bloesemblaadjes. Grote boerderijen – oude stijl – kleurden het landschap. We reden door een holle weg. De man op de bok sprak een onverstaanbaar taaltje. Paardebloemen kleurden de weilanden geel. Of paardenbloemen? Pisbloemen. Het paard hield halt voor een onbewaakte spoorwegovergang. De man sprong van de bok. Behoedzaam leidde hij het paard naar de overkant. Net voor de overgang stond een grote steen, met bloemen ervoor. Veel bloemen. Het rook er naar de dood.