Auto
Hij reed. Ik zat naast hem. We praatten wat, maar niet de hele tijd. Als het stil was, keek ik naar buiten. Naar de meidoorn, het fluitekruid vol witte fijne bloemetjes, de gele bermen, de vele koeien. En het water natuurlijk.
Ik voelde dat hij naar me keek.
"Wat is er?" vroeg ik.
Lichtjes in zijn ogen.
"Niets, ik keek naar jou."
"Wat zag je dan?"
"Als je zo naar buiten kijkt, ben je net een kind dat de wereld ontdekt."
Zijn gezicht was warm en zacht.
Ik glimlachte.