TwweeT en de kleine dingen

donderdag, juli 14, 2005

Huis-sit (2)
Bij mijn ouders moest ik maar een paar keer langs. Zo lang bleven ze niet weg. Het regende hard vorige week, de planten hoefden niet elke dag water. De kat kon ik eten geven voor twee dagen en als de eieren niet elke dag werden geraapt, was dat ook niet erg. Woensdag ging ik langs. Eerst naar de kippen, dacht ik. Dan heb ik dat alvast gehad.
Ik tilde het dak van het hok en wilde naar de eieren graaien. Twee kleine oogjes keken mij vernietigend aan. Er zat een kip op de eieren. Hoeveel er lagen, kon ik niet zien. Ach, dacht ik. Dan doe ik toch eerst de rest, dan kan mevrouw de kip rustig haar ei leggen. Ik goot de planten, haalde de post uit de brievenbus, speelde een tijdje met de poes, borstelde haar vacht. Er was bijna drie kwartier verstreken. Opnieuw ging ik naar de kippen. Maar dezelfde kip kakelde verontwaardigd van op de eieren. Ze wilde van geen wijken weten. Dan geen eieren, dacht ik. Ik kan geen uren wachten tot het ei is gelegd.
Twee dagen later togen mijn zus en ik opnieuw naar het ouderlijk huis. Weerom planten, post, poes. En eieren. We tilden het dak van het hok en warempel, er zat een kip op de eieren. Dit klopte niet. We overlegden en besloten dat het niet pluis kon zijn. En dat de eieren onder de kip vandaan moesten. We haalden een stok en duwden de kip een beetje opzij. Met veel misbaar liet ze haar eieren achter. Snel gristen we acht exemplaren bij uit het hok. Wanneer de andere kippen de kans hadden gekregen om hun ei te leggen, bleef een raadsel.