Herhaling
Het was al eerder tegen me gezegd. Maar net als toen wist ik niet hoe ik moest reageren. Het klonk als een verwijt. Ongemakkelijk draaide ik op mijn stoel en veranderde snel van onderwerp. Wat ze zei was een leugen waarin een kern van waarheid schuilde. Helemaal ontkennen, kon ik niet. En dus zweeg ik.
Maar ook als het helemaal waar zou zijn, zou ik niet weten hoe ik moest reageren. Het is mijn fout niet, ik kan er niets aan doen. En hoewel ik dat besef, voel ik mijn er soms schuldig over, of op zijn minst ongemakkelijk. Ik zou het immers het liefst anders willen, echt waar. Maar dat ligt niet in mijn macht. Machteloos ben ik.