Taboe
Blijven er nog enkele kruimels appelcake achter aan mijn mes, ik zal het niet aflikken. Hangt er nog confituur of choco aan mijn mes, ik zal het niet in mijn mond stoppen. Zelfs niet als er nog een restje van die heerlijke saus achterblijft aan mijn mes. Mijn mes blijft uit mijn mond. Altijd.
Messen zijn immers gevaarlijk. Messen horen helemaal niet thuis in je mond. Als je je tong snijdt aan een mes, kun je immers doodbloeden. Zo gevaarlijk zijn messen. En zo gevoelig is je tong. Een mes in je mond stoppen, betekent dat je dood gaat. Dat vertelden mijn ouders ons, toen we klein waren. Deden we het toch, kregen we een opmerking en nogmaals de uitleg over messen-tong-bloeden-dood. En die hebben we onthouden. Hoewel ik nu wel weet dat ik niet zal dood gaan van een mes in mijn mond, blijft een scherp voorwerp in mijn mond taboe.